پرلیت

پرلیت یک سنگ آتش نشانی شیشه ای که 2 تا 6 درصد آب در ترکیب خود دارد. دارای ساخت پرلیتی است ، بدین سان که از دوایری هم مرکز یا پوست پیازی شکل پدید آمده است . ویژگی فیزیکی : پرلیت خام به رنگ های سفید ، خاکستری متمایل به سبز ، آبی تیره ، نقره ای ، سبز ، قهوه ای و سیاه دیده شده است . سختی آن 5/5 تا 7 و وزن مخصوص آن 1040 تا 1170 کیلوگرم بر مترمکعب است . از مهمترین ویژگی های پرلیت منبسط شده، سبکی وزن برای یک واحد جرم، سطح خارجی زیاد، نارسانایی در برابر صوت و دما و پایداری آن در برابر مواد شیمیایی محیط های گوناگون است . در اثر گرما، حجم پرلیت 4 تا 20 برابر افزایش می یابد و این رخدادی یکسویه و برگشت ناپذیر است . این فزون یافتن حجم ، ویژگی شاخص پرلیت با دیگر سنگ های آتش فشان شیشه ای است که بسته به نوع و ترکیب شیمیایی پرلیت ، مقدار آن تغییر می کند . آنچه سری های پرلیت دارای اهمیت تجاری را از دیگر شیشه های آتش فشانی متمایز می کند ، شرایط فرآوری و خردایش آن است. هنگامی که پرلیت در شعله با گرمایی بایسته وارد می شود، منبسط می شود و با صدا می ترکد. پژوهش ها نشان می دهد که آب ترکیبی در پرلیت به دو چهره آب مولکول و آب هیدروکسیل وجود دارد. پرلیت منبسط شده : چنانچه سنگ پرلیت دمایی برابر 700 تا 1200 درجه سانتی گراد را تحمل کند بطور دقیق نزدیک به 850 درجه ی سانتیگراد در اثر افزایش دما، فشارهای ناشی از تبخیر آب در آن فزونی می یابد و چون در این دما شیشه نرم می شود و حالت خمیری می یابد، از این رو رهایی ناگهانی بخار آب و گازهای فرار گرفتار شده در ماده به سادگی فراهم می شود و روزنه های بسیار ریز را در سنگ پرلیت پدید می آورد.